Een zogenaamd slapend dienstverband is een dienstverband waarbij een werknemer al langer dan 2 jaar ziek is en daarom geen recht meer heeft op loondoorbetaling door de werkgever, maar door de werkgever toch in dienst wordt gehouden. Een werkgever kan dit doen om geen transitievergoeding te hoeven betalen, welke hij bij een beëindiging van een dienstverband van 2 jaar of langer normaliter wel verplicht is aan de werknemer te voldoen.
Met transitievergoeding
De Hoge Raad heeft vandaag bepaald dat een werkgever in zo’n geval op basis van goed werkgeverschap (toch) verplicht is in te stemmen met een voorstel van de werknemer tot een beëindiging van de arbeidsovereenkomst. Dit mét toekenning aan de werknemer van een vergoeding ter hoogte van de wettelijke transitievergoeding. Op dit uitgangspunt wordt alleen een uitzondering worden gemaakt als de werkgever kan bewijzen dat hij er een gerechtvaardigd belang bij heeft de werknemer in dienst te houden. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn als er reële re-integatiemogelijkheden zijn voor de werknemer.
De Hoge raad is met name tot dit oordeel gekomen omdat de wetgever per 1 april 2020 een financiële compensatieregeling zal bieden voor werkgevers die een transitievergoeding aan een langdurig zieke werknemer zullen betalen. Een werkgever heeft daarmee vaak geen belang meer bij het in stand houden van een slapend dienstverband.
Tot slot
Heeft u zelf te maken met een slapend dienstverband en wenst u hierover nader advies, neem dan contact op met Michel Simons of Edwin van Gerven van Sumrin advocaten. Zij zullen u hierbij graag van dienst zijn.
