Het Nederlandse rechtssysteem biedt schuldeisers veel mogelijkheden om beslag te leggen op de bankrekeningen van schuldenaren. Zo kan er voor, tijdens of na een eventuele procedure beslag worden gelegd op de tegoeden. Er wordt dan tijdelijk een tegoed ‘bewaard’, totdat duidelijk is geworden of je als schuldeiser aanspraak kan maken op deze tegoeden. Op deze manier wordt voorkomen dat het tegoed tijdens de gerechtelijke procedure wordt weggesluisd. Maar hoe zit het dan als je een vordering op een bedrijf hebt elders in Europa?
Tot voor kort was het lastig om beslag te leggen op de bankrekeningen van schuldenaren die bankrekeningen hadden in andere lidstaten. Elke lidstaat had eigen regels als het ging om beslag leggen op bankrekeningen van schuldenaren. Indien er een procedure gestart werd om beslag te leggen op een bankrekening van een ander EU-land, moest de nationale procedure van dat land doorlopen worden. Dit was een tijdrovend en kostbaar proces omdat verschillende nationale regels voor complexe situaties kunnen zorgen.
-
Maar dat is nu veranderd…
Sinds 18 januari 2017 is de Europese Verordening (EU 655/2014) in werking getreden. Deze verordening biedt een relatief eenvoudige mogelijkheid voor schuldeisers om in iedere lidstaat van de EU, met uitzondering van Engeland en Denemarken, conservatoir beslag te leggen op bankrekeningen van schuldenaren die zich in een andere lidstaat bevinden. Het doel van deze verordening is de inning van schuldvorderingen te vergemakkelijken met een procedure waarbij er een Europees bevel gegeven wordt om conservatoir beslag te leggen op bankrekeningen (EAPO). Door middel van een standaardformulier verzoek je om beslag te leggen op één of meerdere bankrekeningen van een in Europa gevestigde of wonende schuldenaar.
Deze verordening maakt het mogelijk dat er één vaste procedure beschikbaar is die in heel Europa fungeert als beslagleggingsprocedure. Er hoeven bij grensoverschrijdende situaties geen nationale procedures meer gestart te worden om beslag te kunnen leggen.
Indien de aanvrager van de EAPO een bankrekening houdt in hetzelfde land als dat van de schuldeiser of indien je als Nederlander zijnde een schuldverordening hebt op een bedrijf die gevestigd is of woont in Nederland, is het niet mogelijk een beroep te doen op deze verordening. Er wordt dan niet meer voldaan aan de eis dat het om een grensoverschrijdende situatie gaat.
De verschillen
Het Europese bankbeslag komt niet helemaal overeen met het Nederlandse beslagrecht. Een belangrijk verschil met de Nederlandse procedure is dat de aanvrager van de EAPO, die nog geen executoriale titel heeft verkregen, zekerheid moet stellen ter dekking van de schade die eventueel het gevolg is van het beslag. Slechts bij uitzonderingsgevallen kan de rechter afzien van het stellen van zekerheid. In Nederland kan de rechter conservatoir beslag verlenen onder de voorwaarde dat er zekerheid gesteld dient te worden, maar dit is eerder uitzondering dan regel.
Een ander verschil is dat er in Nederland op het gehele tegoed van de schuldenaar beslag wordt gelegd, terwijl het Europese bankbeslag het beslag alleen beperkt tot het bedrag waarvoor de aanvraag tot beslaglegging is ingediend. Daarnaast hoeven Nederlandse banken pas na vier weken een verklaring af te geven, in hoeverre het beslag doel heeft getroffen. De termijn voor deze ‘derdenverklaring’ is bij het Europese bankbeslag beperkt tot 3 werkdagen. Dit is gunstig omdat er snel bepaalt kan worden of het zinvol is om de procedure te vervolgen.
Voor meer informatie over dit onderwerp kunt u terecht bij Luc Tacx (l.tacx@sumrin.nl).
